DE SNUIFDOOS,

 met als symboliek, de doos, 
de toeschouwer in de zaal, die de sfeer opsnuift van wat op scène gebeurt.

Anno 1975

Na een repetitie van de Ichtegemse fanfare groeide het idee om een toneelgroep op te richten. De heimwee naar vroegere toneeltijden in Ichtegem, deed hen mijmeren en dromen. Bij de biljarttafel, tussen pot en pint laaide het enthousiasme op om iets op de planken te brengen en hoe meer er werd gepraat, hoe groter de geestdrift werd. Ieder ging naar huis, liet het bezinken en het enthousiasme smolt als sneeuw voor de zon. Enkel Daniël Boucquez had de microbe goed te pakken en hij ging alleen op zoek naar liefhebbers. Hij vond gehoor bij Magda Missiaen en nog enkele andere. Daniël en Magda zijn de dag van vandaag nog steeds actief. Ze hebben het Ichtegems toneel helpen oprichten en dit met heel veel geestdrift. Het Ichtegems toneel is herboren. Tijdens het brainstormen om een naam te vinden, bracht het toevallig snuiven van een van de stichters de inspiratie voor de naam ‘ de snuifdoos’ .  De tijd reilt en zeilt, vele toneelstukken worden opgevoerd in al hun verscheidenheid. Regisseurs komen en gaan. Vele mensen zetten zich belangeloos in. Een goed toneel is de samenwerking van velen. De snuifdoos houdt van haar toneelminnend publiek die toelaat een grote verscheidenheid van producties op de planken te brengen.

De Snuifdoos is al die jaren goed gesteund door de verschillende gemeentebesturen in Ichtegem. Als één van de belangrijkste culturele verenigingen van de gemeente helpt zij aan een beter evenwicht tussen sport en cultuur, een zo belangrijk facet in het gemeentegebeuren. Als respons geeft de Snuifdoos zowel binnen als buiten de gemeente haar uitstraling: Veurne anno 1900, laureaat ‘gouden meeuw’, toneeltornooi van het AWT, verscheidene nominaties en vermeldingen, toelating tot de provinciale reeksen, een theaterwandeling in Ichtegem.

Velen zijn gekomen,
velen zijn gegaan,
dank zij al die mensen zijn we al die tijd blijven bestaan,
en brengen elk jaar een stuk op de planken.